Topluma kazandırmak! Hadi, bu terim aslında kulağa bir hayır kurumunun adı gibi geliyor, değil mi? Sanki birileri “Sizi topluma kazandırmamız lazım, yoksa hâlâ o eski halinizde kalırsınız!” diye bağıracak. Ama durun, çok abartmayın! Topluma kazandırmak derken, ortada bir dramatik dönüşüm öyküsü yok aslında. İşin içinde sadece eğlenceli bir “toplumda daha uyumlu bir insan olma” meselesi var. Ama tabii, işin içine çözüm odaklı stratejilerle kadınların empatiyle yaklaşmaları da girince, iş daha bir komik hale geliyor. Hazırsanız, bakalım neymiş bu topluma kazandırmak meselesi!
Topluma Kazandırmak: Bir Misyon, Bir Vizyon, Bir Komedi!
Topluma kazandırmak ne demek? Kulağa büyük bir görev gibi geliyor ama aslında çok basit bir şey! Topluma kazandırmak, bir kişinin, kaybolmuş veya az gelişmiş bir sosyal beceriyi yeniden kazanması, toplumsal kurallar içerisinde daha uyumlu hale gelmesi anlamına gelir. Yani, çok kaba tabirle, “Evde kalan, hep evde kalmaz; bir gün topluma karışır!” diye bir şey. Ama, işin içine erkeklerin stratejik bakış açısı ve kadınların empatik yaklaşımı girince iş değişiyor.
Erkekler Çözüm Ararken, Kadınlar Duygusal Destek Sağlıyor!
Şimdi, bir düşünün. Topluma kazandırmak dediğimizde, genelde iki tip insan aklımıza gelir: Erkekler ve kadınlar! Erkekler, olayları çözüm odaklı ve stratejik bir şekilde ele alır. “Nerede hata yapıyorsunuz?” sorusunu sorar ve ardından hızlıca çözüm önerirler. Mesela, Ahmet’in arkadaşları ona der ki: “Ahmet, biraz topluma karışsan fena olmaz!” Ahmet ne yapar? Hemen çözüm arar. İş yerinde yeni bir projeye başlar, sosyal etkinliklere katılır ve birkaç hafta içinde “Topluma kazandırıldı!” damgasını yer. O kadar hızlı ve stratejik düşünür ki, kimse ne olduğunu anlamadan sonuca ulaşır. Ama, Ahmet’in içinde kalan duygusal boşlukları kimse görmez.
Kadınlar ise bu konuda çok farklı bir yaklaşıma sahiptir. Duygusal zekâlarını kullanarak, önce kişinin hislerini anlamaya çalışırlar. “Topluma kazandırmak” onlara göre sadece strateji değil, aynı zamanda bir bağ kurma meselesidir. Mesela, Ayşe, Ahmet’i topluma kazandırma sürecinde ona sadece iş yapmayı değil, sosyal ilişkileri de öğretir. Ahmet’in insanlara nasıl yaklaşması gerektiğini, sohbetlerin nasıl tatlılıkla ilerlemesi gerektiğini Ayşe’den öğrenir. Kadınlar, topluma kazandırma sürecinde insanları dinler, onlara bir şans verir ve bu süreci keyifli hale getirirler.
Topluma Kazandırılma Süreci: Bir Zeka ve Empati Savaşında Kim Kazanır?
Topluma kazandırmak ne demek? Bazen işin içine biraz mizah katmak gerekir! Erkeklerin çözüm odaklı yaklaşımı ve kadınların empatik bakış açısı arasında çok tatlı bir çekişme yaşanabilir. Erkekler genelde “Hadi ama, ben zaten her şeyi hallettim!” derken, kadınlar “Ama önce duygusal bağ kurmalısın, bir insanın içinde ne hissettiğini anlamalısın!” diye yanıt verirler. Bazen, bu karşılıklı görüşmeler bir sosyal etkinlikte, bir ofis toplantısında ya da hatta bir akşam yemeğinde bile yaşanabilir! “Topluma kazandırmak” artık ne zaman, nasıl ve nerede olursa olsun; bu kadar derin bir konuya dönüşür.
Örneğin, Ahmet ve Ayşe bir araya geldiğinde, Ahmet sorunu çözmeye çalışırken, Ayşe de ona “Bak, önce ne hissettiğini anlamalısın” diye bir ders vermeye başlar. Ahmet bunu anlamayabilir, çünkü onun için çözüm bellidir! Ama Ayşe’nin yaptığı, aslında Ahmet’i topluma kazandırmaktan çok, ona insanları anlamayı öğretmektir. Toplumda daha uyumlu bir şekilde yer almanın anahtarı işte budur: Hem çözüm odaklı hem de duygusal zekâya dayalı bir yaklaşım.
Sonuç: Hepimiz Biraz Topluma Kazandırılmaya İhtiyaç Duyarız!
Sonuçta, topluma kazandırmak, kimsenin yabancısı olmadığı bir süreçtir. Biraz çözüm odaklı düşünmek, biraz da empatik olmak… İşte bu ikisini birleştirince, hepimiz topluma kazandırılmaya bir adım daha yaklaşırız. Bazen bir strateji, bazen bir sohbet, bazen de bir gülüş yeterlidir. Her birimiz, toplumda daha uyumlu ve mutlu bireyler olabiliriz. Şimdi, hadi bakalım, siz ne düşünüyorsunuz? Topluma kazandırılma sürecinde en çok hangi yaklaşımı benimsiyorsunuz? Erkeklerin çözüm odaklı stratejik bakış açısı mı, yoksa kadınların empatik ilişkisel yaklaşımları mı daha etkili?
Yorumlarda buluşalım! 🙂